Αφού υπαγόρευσε την διαθήκη του στον γραμματεα του...είπε μεταξύ άλλων (22 Απριλίου) "το τουφεκι και τα άτια μου, να πανε των παιδίων μου και ώρα μου (το ωρολόγι του)...
-Ακούσατε ο΄σα είπα για τα παιδιά μου.Για σας όμως τι να πώ; Ήθελα νάχα όλο το έθνος μπροστά μου να του πώ τι αξίζετε! Να μου φιλήσετε όλους τους αξιώματικούς και συναδέλφούς μας και πέστε τους ναρθούν άυριο, και σείς μαζι να σας δώ.
Δάκρυα έτρεχαν στα μάτια τους.
Σαν καλός χριστιανός γύρεψε τον παπά να του πεί τα κρίματα του και να μεταλάβει.
-Εργο πολύ βαρύ μου ανέθεσε η πατρίδα, είπε μια στιγμή. Δέκα μήνες αγωνίστηκα να το φέρω σε τέλος. Μια ζωή μου απόμεινε κι αυτή χαρισμά . Πεθαίνω μα σείς αδέρφια μου κοιτάτε ν' αποτελειώσετε το νέργο μου. Γλυτώστε την Αθήνα! Την Αθήνα μας να γλυτώσετε.
Η τελευτάια του επιθυμία ήταν να τον θάψουν στην Εκκλησία του Αη Δημήτρη, στη Σαλαμίνα.Ξεψύχησε τα ξημερώματα, ανήμερα τη γιορτή του.
