ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ: ΠΑΤΡΙΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ

Αυτό που κυριολεκτικά αποστομώνει κάθε αντίθετη άποψη στο σημείο αυτό είναι οι γνώμη του Αγ. Νικόδημου του Αγιορείτου στην σελίδα 9 του Ιερού Πηδαλίου και κάθε ένας που πραγματικά ενδιαφέρεται για την ουσία του θέματος ας δώσει
ιδιαίτερη προσοχή.

«Ας ηξεύρουν γαρ ότι και αι οικουμενικαί σύνοδοι, όπου μετά την πρώτην έγιναν, και οί λοιποί Πατέρες, έβλεπον ναι και αυτοί, ως σοφοί όπου ήτο πώς έκατέβη πολλύ η ισημερία ΑΛΛ' ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΗΘΕΛΗΣΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΘΕΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΆ (21) ΜΑΡΤΙΟΥ, ΟΠΟΥ ΤΗΝ ΗΥΡΕΝ Η Ά ΣΥΝΟΔΟΣ, ΠΡΟΤΙΜΩΝΤΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΝ ΤΗΝ ΣΥΜΦΩΝΙΑΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΩΣΙΝ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑΝ ΤΗΣ ΙΣΗΜΕΡΙΑΣ, ήτις δεν προξενεί, ούτε εις την εύρεσιν του έδικού μας Πάσχα καμμίαν σύγχυσιν, ούτε βλάβην εις την ευσέβειαν»

Το έτος 1924 στις 10 Μαρτίου η εκκλησία του Χριστού σχίζεται και αποκόπτεται από τον πνευματικόν κορμόν της Ιεράς γνησίας παραδόσεως είκοσι περίπου αιώνων χάριν του νεωτερισμού και νεωτερισμός είναι υπαγόρευμα του διαβόλου.
Κάποιοι δεν σεβάστηκαν την 2000 ετών Ιερή παράδοση ούτε τους Αγίους Πατέρες μας οι οποίοι δεν πείραξαν τόσους αιώνες το ημερολόγιο και οι νεωτεριστές τόλμησαν όχι μόνο να το αλλάξουν αλλά και να "ονομάσουν αυτή τους την πράξη "διόρθωση".Έτσι το αποκαλούν και σήμερα οι νεοταξίτες νεοημερολόγιτες.
Γνωρίζουν όμως αλήθεια, τι σημαίνει η λέξη "διόρθωσις";;;
Μάλλον όχι. Για το λόγο αυτό τους παραπέμπουμε στα λεξικά για να καταλάβουν το μέγεθος της βεβήλωσης:

δι-όρθωσις -εως, η (διορθόω το στήνειν τι όρθιον, η επαναφορά είς την ορθήν(προσηκούσαν) θέσιν, επανόρθωσις, αποκατάστασις, επισκευή, αναμόρφωσις, μεταρρύθμισις.

πηγή: ΙΩΑΝ.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ.

διόρθωσις (η) ουσ.[<αρχ.διόρθωσις<διορθόω-ω] (Κ διόρθωσις, -εως) τακτοποίηση, επισκευή, εξάλειψη σφάλματος, επανόρθωση, σωφρονισμός, τυπογράφικο δοκίμιο για να διορθωθούν τα λάθη του.

πηγή:ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ - ΦΥΤΡΑΚΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ

δι-όρθωσις ,η, διόρθωση, επανόρθωση, αποκατάσταση στην προηγούμενη θέση, επιδιόρθωση, επισκευή.

πηγή: ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣ ΧΑΡ. ΑΘ. ΜΠΑΛΤΑΣ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑ.

Ας μας πούν με ποιά απο τις παραπάνω ερμηνείες των λεξικών επιθυμούν να προσβάλουν τους Αγίους Πατέρες και τον Θεό;;;;
Μήπως πιστέυουν πως οι Αγιοι Πατέρες παρέβλεψαν ένα τόσο σημαντικό ζήτημα 2000 χρόνια και ήρθαν οι Μασόνοι μεταρρυθμιστές το 1924 να "βαφτίσουν" την 10η Μαρτίου, 23η και με σκοπό :

διορθόω το στήνειν τι όρθιον, μήπως η επαναφορά είς την ορθήν(προσηκούσαν) θέσιν, μήπως επανόρθωσις, μήπως αποκατάστασις, μήπως επισκευή, μήπως αναμόρφωσις, μήπως μεταρρύθμισις, μήπως τακτοποίηση, μήπως, μήπως εξάλειψη σφάλματος, μήπως σωφρονισμός, μήπως αποκατάσταση στην προηγούμενη θέση, μήπως επιδιόρθωση;;;;;;;;

ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΣ:
Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ καὶ Ἱδρυτὴς τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας ἡμῶν, τονίζει : «Ἀδελφοί, στήκετε καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις, ἃς ἐδιδάχθητε, εἴτε διὰ λόγου, εἴτε δι’ ἐπιστολῆς ἡμῶν» (Β´Θεσ. 2,15)

- Ο Άγιος Ευλόγιος Αλεξανδρείας λέγει: «Ει τις των δοκούντων τοις θεοφόροις πατράσι σαλεύει τι... παράβασις και προδοσία δόγματος και περί το θείον ασέβεια».

- Ο Άγιος Γρηγόριος ο θεολόγος εκφράζεται ως εξής: «Ημείς (σε θέματα πίστεως)... ούτε προστιθέναι τι, ούτε μην αφαιρείν... παντελώς διεγνώκαμεν η καθ’ όντινα ουν δεδυνήμεθα λόγον». Αυτό θα ήταν εφάρματο, ανεπίτρεπτο και αθέμιτο.

- Ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας αναφέρει ότι το «ακριβές» ή το «λίαν ακριβές» πρέπει να αποσώζεται με κάθε μέσο.

- Ο δε Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός λέγει: «ου συγχωρείται συγκατάβασις εις τα της πίστεως».

Ο πάπας οτι δεν κατάφερε στην ψευδοσύνοδο της Φεράρας επί Αγίου Μάρκου Ευγενικού και αργοτερα στην Φλωρεντία το ετος 1439 το επιτυγχανει εμμέσως το 1924.

Οι σκοτεινές δυνάμεις χρησιμοποιούν δύο ηγέτες της εκκλησίας τους οποίους είχαν εξαγοράσει: (Το πως εξηγούν η παρακάτω φωτογραφίες απο το "τεκτονικον δελτίον" ) ΜΑΣΩΝΟΙ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ.

Και οι οποίοι παρέδωσαν τα δέσμια πλέον την εκκλησια του ΧΡΙΣΤΟΎ στα χέρια των σκοτεινών δυνάμεων, με σκοπό να εξυπηρε΄τησουν τον πάπα και να προσεγγίσουν έμμεσα στην παπικά Φραγκική Εκκλησία...

Τα δύο αυτά όργανα της Μασσωνίας ήσαν ο Μελέτιος μεταξάκης, Πατριάρχης Κων/πόλεως και Χρυσόστομος Παπαδόπουλος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος.

Ο Γρηγόριος ΙΓ πάπας της Ρώμης εν ετει 1582 εισήγαγε το Ημερολογιο αυτού στην Παπική Εκκλησία και το έτος 1924 η Εκκλησία της Ελλάδος αποδέχεταί το ως άνω Ημερλόγιο.

Μέχρι το 1924 ίσχυε για όλην την Ελλάδα το Ιουλιανό Ημερολόγιο το οποιο χρονολογείται από το 45π.Χ. και αριθμεί 2000 χρονια μέχρι σήμερα.

Τό θαῦμα τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Σημείου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τήν 14ην Σεπτεμβρίου, τοῦ ἔτους 1925, ἕν ἔτος μετά τήν ἀποδοχήν τοῦ καταδεδικασμένου νέου Ἡμερολογίου, ἄνωθεν τοῦ Ναϊδρίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, ἐν ‘Αθήναις, παρά τούς πρόποδας τοῦ Ὑμηττοῦ, εἰς τόν Χολαργόν, ὅπου οἱ ὀρθόδοξοι ἐτέλουν ἀγρυπνίαν διά νά τιμήσουν τήν Παγκόσμιον Ὕψωσιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. ‘Ιδού πῶς περιγράφει τό θαῦμα, εἰς ἀνακοίνωσίν της δημοσιευθεῖσαν τήν 25ην Σεπτεμβρίου ἡ Διοικοῦσα ‘Επιτροπή τοῦ «Συλλόγου τῶν Ὀρθοδόξων».

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ:


ΣΤΗΝ ΔΕΞΙΑ ΠΛΕΥΡΑ ΤΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟΥ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ "ΣΚΡΙΠ" ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΕΚΕΙΝΗ...

Ὁ «Σύλλογος τῶν Ὀρθοδόξων» ἀνεγνωρισμένον σωματεῖον, συμφώνως πάντοτε πρός τό Παλαιόν Ἐκκλησιαστικόν Ἡμερολόγιον, εἰς τό ὁποῖον ἐμμένει ἀκλόνητος, τήν εἰσαγωγήν τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου εἰς τήν ‘Εκκλησίαν θεωρῶν ἀντιθρησκευτικήν καί ἀντικανονικήν, ἑώρτασε σήμερον 14 Σεπτεμβρίου, κατά τό ἐν λόγῳ Παλαιόν Ἡμερολόγιον, τήν ἑορτήν τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Πρός τοῦτο ἀπό τῆς 9ης νυκτερινῆς τῆς χθές πλέον τῶν δισχιλίων μελῶν τοῦ Συλλόγου, συνηθροίσθησαν ἐν τῳ ἐξοχικῶ ναῶ τοῦ Ἁγίου ‘Ιωάννου τοῦ Θεολόγου, ὅπου ἐτελέσθη ἀγρυπνία. Ἐννοεῖται ὅτι ἡ συγκέντρωσις αὕτη τῶν πιστῶν δέν διέλαθε τήν προσοχήν τῶν ὀργάνων τῆς ἐξουσίας, ἅτινα ἀπό τῆς 11ης νυκτερινῆς παρηκολούθησαν τήν ἀκολουθίαν χάριν τῆς τάξεως, ὡς εἶπον. ‘Αλλά οἱαδήποτε καί ἄν ἦτο ἡ ἐκεῖ ἀποστολή των εἰς ὀλίγα λεπτά μετά τήν ἐκεῖ ἄφιξίν των, ἑκόντα ἄκοντα ἠναγκάσθησαν νά προστεθῶσι καί ταῦτα εἰς τό πλῆθος τῶν πιστῶν, τούς ὁποίους δέν ἐχώρει ἤδη οὐδέ ὁ ἐξωτερικός περίβολος τοῦ ναοῦ, ἕνεκα λόγων ἀνωτέρων πάσης ἀνθρωπίνης διαταγῆς ἤ ἐξουσίας.
Ἡ ὥρα ἦτο ἕνδεκα καί ἡμίσεια πρό τοῦ μεσονυκτίου, ὅτε ἀκριβῶς ἄνωθεν τοῦ ναοῦ καί μέ κατεύθυνσιν ἐξ’ ‘Ανατολῶν πρός Δυσμάς, ἐνεφανίσθη φωτεινός λευκός Σταυρός, τοῦ ὁποίου ἡ λάμψις περιοριζομένη μόνον ἐπί τοῦ ναοῦ καί τοῦ ἐκκλησιαζομένου πλήθους, ἐξηφάνιζεν ἐντελῶς τήν λάμψιν τῶν ἀστέρων, κατηύγαζε δέ τόν ναόν καί τόν περίβολον, ὡς νά κατευθύνετο ἐπ’ αὐτῶν ἠλεκτρικός προβολεύς. Ἡ ὁριζοντία γραμμή τοῦ οὐρανίου τούτου Σταυροῦ ἔκλινε πρός τά δεξιά, πρός τό κάτω δέ μέρος τῆς καθέτου γραμμῆς του ἐσχηματίζετο μικρότερος Σταυρός διά τῆς παρεμβολῆς ἑτέρας μικροτέρας ὀριζοντίας γραμμῆς. Τό οὐράνιον τοῦτο σημεῖον ἦτο ὁρατόν συνεχῶς ἐπί ἡμισείαν ὥραν, καί κατόπιν ἤρξατο σβενύμενον ὀλίγον κατ’ ὀλίγον.
Τό τί ἐπηκολούθησε τήν ἐμφάνισιν τοῦ οὐρανίου τούτου σημείου ἀδύνατον νά περιλάβη ἀνθρωπίνη ἀφήγησις. Πάντες οἱ ἐκκλησιαζόμενοι γονυπετεῖς καί κλαίοντες ἐκ τῆς συγκινήσεως ἤρχισαν ψάλλοντες καί δοξολογοῦντες τόν Κύριον ἐν ἑνί στόματι καί μιᾶ καρδίᾳ, τά ὄργανα τῆς ἐξουσίας παραιτοῦνται τῆς ἀποστολῆς των καί ἀνευρίσκουσι εἰς τά βάθη τῆς καρδίας των τήν πίστιν τῶν παιδικῶν των χρόνων, ὅλος ὁ χῶρος ἐκεῖνος μεταβάλλεται εἰς μίαν γωνίαν ἄλλου τινός κόσμου ὑπεργείου. Ὅλοι κατέχονται ὑπό ἀνεκφράστου ἱερᾶς συγκινήσεως, ὅλοι κλαίουσιν. Ἡ ἀγρυπνία συνεχισθεῖσα ἐτελείωσε περί τήν 4ην πρωϊνήν, ὁπότε ὁλόκληρος ἐκεῖνος ὁ ἀνθρώπινος χείμαρρος ἤρχισε κατερχόμενος πρός τήν πόλιν διηγούμενος ἀνά πᾶν βῆμα τό νυκτερινόν θαῦμα ἐκ τῆς συγκινήσεως τοῦ ὁποίου συνείχοντο πάντες.
Ἴσως θά ὑπάρξωσιν ἄπιστοι, οἵτινες θά ἀμφισβητήσωσι, καί θά ἑρμηνεύσωσι τό φαινόμενον διά τῆς αὐθυποβολῆς, ἤ δι’ οἱασδήποτε ἄλλης βεβιασμένης αἰτιολογίας, πάντως ὅμως καί τῶν μέν καί τῶν δέ τά ἐπιχειρήματα ὡς σαθρά, ἀνατρέπονται, ἄν ληφθῆ ὑπ’ ὄψιν ὅτι δέν πρόκειται περί στιγμιαίου φαινομένου διαλάμψαντος δίκην διάττοντος (διά μιᾶς ὡς ἀστραπή), ἀλλά περί φαινομένου ὁρατοῦ ἐπί ἡμισείαν καί πλέον ὥραν, τό ὁποῖον ἔβλεπον καί ἐθαύμαζον συνεχῶς δισχίλιοι ἄνθρωποι. Εὐτυχῶς δέ ὅτι μεταξύ τῶν ἰδόντων καί θαυμασάντων τόν οὐράνιον τοῦτον φωτεινόν Σταυρόν, συμπεριλαμβάνονται καί ὄργανα τῆς ἐξουσίας καί κατά συνέπειαν καί ἡ Ἐκκλησία καί τό ἐπίσημον κράτος ἔχουσι καθῆκον νά ἐξετάσωσι, νά ἐξακριβώσωσι καί ἐπισημοποιήσωσι τό γεγονός.
‘Εκτός ὅμως τούτου, νομίζομεν ὅτι ἡ ἐμφάνισις τοῦ οὐρανίου τούτου Σταυροῦ, καθ’ ἥν ἡμέραν ἑορτάζεται κατά τό παλαιόν ἡμερολόγιον ἡ ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἀποτελεῖ μίαν ἐπί πλέον ἐπίσημον θεόθεν βεβαίωσιν περί τῆς ὀρθότητος τῶν ἐπί τοῦ προκειμένου πεποιθήσεων τῶν ἀκολουθούντων τό ἡμερολόγιον τοῦτο, παρέχει δέ καί εἰς τούς διευθύνοντας σήμερον τά τῆς ‘Εκκλησίας χεῖρα βοηθείας οὐρανόθεν πρός ἀναθεώρησιν τῆς ἀντικανονικῆς ἀποφάσεώς των περί εἰσαγωγῆς εἰς τήν ‘Εκκλησίαν μας μονομερῶς τοῦ Γρηγοριανοῦ ἩΜερολογίου δι’ ἀποσχίσεως ἐκ τοῦ μεγάλου σώματος τῆς Ὀρθοδοξίας.

Η ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ