ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ: ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΙ ΕΛΛΑΔΑ: Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός τού ανθρώπου!..

«Ήσαν δε τινες Έλληνες εκ των αναβαινόντων ίνα προσκυνήσωσιν εν τή εορτή. Ούτοι ούν προσήλθον Φιλίππω τώ από Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, και ηρώτων αυτόν λέγοντες· Κύριε, θέλομεν τον Ιησούν ιδείν. Έρχεται Φίλιππος και λέγει τώ Ανδρέα, και πάλιν Ανδρέας και Φίλιππος και λέγουσι τώ Ιησού· Ο δε Ιησούς απεκρίνατο αυτοίς λέγων: Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός τού ανθρώπου» (Ιω. 12, 20-23)!..

Μέγας Αλέξανδρος και Ιησούς Χριστός: Ο Αλέξανδρος μέσω της ελληνικής γλώσσας, την οποία διάδωσε παντού, έδωσε τη δυνατότητα στο Ευαγγέλιο, που γράφτηκε στην ελληνική γλώσσα, να διαδοθεί σε όλο τον κόσμο!.. Ο Χριστός, μόλις είδε τους Έλληνες, αντελήφθη ότι ήρθε η ώρα να δοξαστεί ο Λόγος Αυτού λέγοντας την περίφημη βιβλική φράση: «Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός τού ανθρώπου»!..

Μεγάλη Τετάρτη σήμερα και θα διαβάσουμε ένα εδάφιο από το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, που ακούσαμε στην χθεσινή Ακολουθία, με την ακριβή νεοελληνική απόδοση του κειμένου αυτού από τον μεγάλο πανεπιστημιακό μας δάσκαλο Ι. Θ. Κολιτσάρα:

«Ήσαν δε εκεί κατά τας ημέρας εκείνας μερικοί προσήλυτοι Έλληνες, οι οποίοι είχαν ανεβή εις τα Ιεροσόλυμα δια να προσκυνήσουν, κατά την εορτήν του Πάσχα. Αυτοί, λοιπόν, ήλθαν εις τον Φίλιππον, που κατήγετο από την Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και τον παρακαλούσαν, λέγοντες: «κύριε, θέλομεν να ίδωμεν τον Ιησούν και να ομιλήσωμεν μαζή του». Έρχεται ο Φίλιππος και λέγει τούτο εις τον Ανδρέα, μαζή δε κατόπιν, δια λόγους σεβασμού, ο Ανδρέας και ο Φίλιππος λέγουν εις τον Ιησούν ότι οι Έλληνες θέλουν να τον ίδουν. Ο δε Ιησούς απεκρίθη και τους είπε: «έφθασε τώρα η ωρισμένη από τον Θεόν ώρα, δια να δοξασθή με την σταύρωσιν και την ανάληψίν του ο υιός του ανθρώπου και να αναγνωρισθή ως Μεσσίας και Λυτρωτής από τους Έλληνες, οι οποίοι αυτήν την στιγμήν αντιπροσωπεύουν και όλον τον εθνικόν κόσμον…» (Βλέπε: «Η Καινή Διαθήκη: Κείμενον-Ερμηνευτική Απόδοσις» υπό Ιωάννου Θ. Κολιτσάρα, Αδελφότης Θεολόγων «Η «Ζωή», Έκδοσις δεκάτη τρίτη, Αθήναι).

Δεν θα ξαναμπούμε στη διαδικασία να αποδείξουμε εάν οι συγκεκριμένοι Έλληνες πού πήγαν να δουν τον Ιησού Χριστό ήσαν Έλληνες και όχι … εθνικοί, που λένε κάποιοι, διότι το θέμα αυτό είναι ξεκάθαρο και λυμένο. Μάλιστα, ο μεγάλος πανεπιστημιακός δάσκαλος, Λουκάς Χ. Φίλης, μέσα στο περίφημο έργο του: «Η “Καινή” ως γλώσσα του Ιησού και των 27 βιβλίων της Καινής Διαθήκης»(Εκδόσεις Συμμετρία) αναφέρει πως οι Έλληνες αυτοί ήσαν από τη Μακεδονία!

Τώρα αν κάποιοι, για λόγους που οι ιστορικοί του μέλλοντος θ’ αποκαλύψουν, επιχειρούν να ενταφιάσουν την παραπάνω ιστορική αλήθεια και επιθυμούν πλέον να ονομάζουν τους παραπάνω Έλληνες … εθνικούς, αυτό είναι δικό τους θέμα.

Εν πάση περιπτώσει, για να επανέλθουμε στην ουσία του Ευαγγελίου, είναι βέβαιο ότι ο Ιησούς Χριστός, αντικρίζοντας τους Έλληνες, αντελήφθη ότι από εκείνη την ώρα το Ευαγγέλιο, μέσω της ελληνικής γλώσσας, θα διαδιδόταν σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Και τούτο διότι την προλείανση του εδάφους αυτού την είχε κάνει τρεις αιώνες νωρίτερα ο Μέγας Αλέξανδρος με την διάδοση της ελληνικής (ελληνιστικής) γλώσσας μέχρι τα βάθη της Ασίας!..

Αυτός και ο λόγος που η διάδοση του Ευαγγελίου δεν οφείλεται μόνον στους Αποστόλους και τους Μαθητές του Ιησού, αλλά, πρωτίστως, εις τον Μέγα Αλέξανδρο, ο οποίος με την εκστρατεία του στα βάθη της Ασίας διέδωσε παντού την ελληνική γλώσσα, που την έκανε "κοινή" σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο, ώστε, δια του τρόπου αυτού, η ελληνική γλώσσα να γίνει προπομπός του Ευαγγελίου, που δίδαξε ο Θεάνθρωπος!

Ας κάνουμε, λοιπόν, κι εμείς σ’ αυτόν τον θρυλικό Στρατηλάτη όλων των εποχών, τον Έλληνα Μακεδόνα βασιλιά, τον Μέγα Αλέξανδρο, ένα άτυπο πνευματικό μνημόσυνο, ο οποίος, για το λόγο αυτό, θεωρήθηκε πρόδρομος του Χριστιανισμού και ας λατρέψουμε για μία ακόμη φορά τον Κύριό μας και Θεό μας, τον Ιησού Χριστό, που τόσο πολύ αγάπησε τους Έλληνες!..