Ίδιες αρετές, ίδια ελαττώματά μας σαν Έλληνες επί χιλιετίες:Πρότυπο δε γονιδιακών συχνοτήτων τους δείχνει με εκείνο ασιατικών πληθυσμών. - Υπάρχουν γονιδιακές συχνότητες κατοίκων της Μακεδονίας και πληθυσμού της Βουλγαρίας, όπου δεν υπάρχει κανενός είδους συγγένεια. Αντίθετα Τούρκοι και Βούλγαροι έχουν συγγένεια με μογγόλους.
Πρότυπο δε γονιδιακών συχνοτήτων τους δείχνει με εκείνο ασιατικών πληθυσμών. - Υπάρχουν γονιδιακές συχνότητες κατοίκων της Μακεδονίας και πληθυσμού της Βουλγαρίας, όπου δεν υπάρχει κανενός είδους συγγένεια. Αντίθετα Τούρκοι και Βούλγαροι έχουν συγγένεια με μογγόλους. - Παρά το γεγονός ότι υπήρξε ροή γονιδίων (μετανάστευση) από ανατολάς προς δυσμάς στην Μεσογειακή ζώνη, οι Έλληνες δείχνουν μεγαλύτερη συγγένεια με Ιταλούς και Γάλλους, αποδεικνύοντας ότι για λόγους θρησκευτικούς, πολιτισμικούς, εθνολογικούς, γλωσσικούς κ.α., οι Έλληνες δεν ήλθαν σε μεγάλο βαθμό σε επιμιξίες με άλλους γειτονικούς λαούς, πράγμα που καταρρίπτεται και γενετικώς οι αντιεπιστημονικές και ανιστόριτες θεωρίες των άσχετων Φαλμεράϋρ και Ντυροζέλ. - Από το 800 π.Χ. είχαμε Ελληνικό πληθυσμό στην Μ. Ασία που εξαπλώθηκαν γρήγορα βορειότερα αποτελώντας την απαρχή εξελληνισμού αρκετών αυτοχθόνων πληθυσμών στην Εγγύς Ανατολή. Οι Ελληνικοί πληθυσμοί διατήρησαν την Ελληνική τους Ταυτότητα και κατά την Οθωμανική κυριαρχία λόγο της θρησκείας, της γλώσσας και άλλων λόγων και διαχωρισμένοι από τους γειτονικούς πληθυσμούς. Ιδιαίτερα στον Πόντο και Καππαδοκία αποτελούσαν κέντρα Ελληνισμού. Με την υπογραφή της σύμβασης του 1923 για υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών, συνέπεια της καταστροφής του 1922, έφυγαν 300.000 Μουσουλμάνοι στο Θρήσκευμα επ’ την Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν περί τις 700 χιλιάδες Έλληνες της Μ. Ασίας στην Ελλάδα. Το ίδιο έγινε και με Έλληνες της Ανατολικής Θράκης. ΤΑ 2.000.000 Ελλήνων ως το 1922 που υπήρχαν εκεί, είτε εσφάγησαν, είτε έφυγαν δια ξηράς και θαλάσσης στα όμορα κράτη της Τουρκίας. Το 1928 υπολογίσθηκε ότι το 25% του πληθυσμού της Μακεδονίας ήταν πρόσφυγες από Μ. Ασία, Πόντο, Ανατολική Θράκης, Κωνσταντινούπολη και άλλες περιοχές. Μια από τις 1.047 κοινότητες, όπου εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες, κυρίως Καππαδόκες ήταν το Πλατύ Ημαθίας. Από εκεί, δείγματα αίματος, που πήρε ο δρ. Tills και 6 συνεργάτες του (2/3 του πληθυσμού) και υπολόγισαν με περίπλοκες γενετικές αναλύσεις και μαθηματικούς τύπους ότι: Ο προσφυγικός πληθυσμός από το πλατύ έχει τη μεγαλύτερη γενετική ομοιότητα με τον πληθυσμό της ηπειρωτικής Ελλάδας. Η Γενετική σύσταση των Σαρακατσάνων - Αυτός ο αυτόχθων ελληνικός πληθυσμός της χώρας μας που σώζεται και στις όμορες χώρες, μόνο στην Ελλάδα σώζονται 80.000 άτομα, συνέπεια της αλλαγής τρόπου ζωής των από την υφιστάμενη κοινωνικής πίεση πριν τους ωθεί δίπλα σε αστικούς ή ημιαστικούς πληθυσμούς. Ζουν σε νομάδες βοσκοί κυρίως στις ορεινές περιοχές Θεσσαλίας, Μακεδονίας, Θράκης, Ηπείρου, Στερεάς. - Λόγω συνεχούς εποχικής μετακινήσεως, έμειναν πολλοί εξ’ αυτών έξω από τα Ελληνικά σύνορα, 15.000 στη Βουλγαρία, την Αλβανία, τις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας και Τουρκίας και μιλούν Ελληνικά όπου και αν βρίσκονται, με διάλεκτο που κατά τα «ανταμώματά», έρχονται στην Ελλάδα αρκετοί. Παραμένουν για πολλούς αιώνες γενετικά απομονωμένοι λόγω των ορεινών όπου ζούσαν, λόγω του πολιτισμού και του ενδογαμικού τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας τους και του παραδοσιακού τρόπου ζωής τους. Μόνο τα τελευταία 20 χρόνια άρχισαν να εγκαταλείπουν το νομαδικό τρόπο ζωής τους και να εγκαθίστανται σε πόλεις και χωριά, αλλάζοντας επαγγελματικές ασχολίες και παντρευόμενοι με άλλες πληθυσμιακές ομάδες. Έτσι τερματίζεται σταδιακά η απομόνωσή τους. - Η Χατζημιχάλη, ανάλωσε τη ζωή της στη μελέτη της Ελληνικής φυλής των Σαρακατσάνων παρουσιάζοντας ενδείξεις ότι πρόκειται για πληθυσμό με κοινωνική οργάνωση με πρωτότυπα στοιχεία του Ελληνικού πολιτισμού. - Το 1980 ο Πουλιανός χρησιμοποιώντας μετρικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά πρότεινε πως οι Σαρακατσάνοι είναι επιζώντες της Άνω Παλαιολιθικής εποχής και θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως ο αρχαιότερος πληθυσμός της Ευρώπης. Η γενετική μελέτη αυτής της ομάδας είναι εξίσου σημαντική όσο των βοσκών σε Ισπανία και Γαλλία και των Λαπώνων στην Σκανδιναβία. - Η δε γενετική μελέτη των Σαρακατσαναίων έγινε με βάση δειγμάτων αίματος από 232 άτομα μη συγγενικά μεταξύ τους, από διάφορα μέρη όπου ζουν. Αυτή η έρευνα διεξήχθη από το τμήμα βιολογίας του Α.Π.Θ> και το ανάλογο τμήμα του Πανεπιστημίου Newcastle Union Tyne στην Αγγλία. Διαπιστώθηκε ότι οι Σαρακατσαναίοι δείχνουν μεγάλη γενετική ομοιότητα με τον υπόλοιπο Ελληνικό πληθυσμό… Ενδιαφέρουσα είναι η παρατήρηση ότι ο Σαρακατσαναίοι δεν είναι επιβαρημένοι για τις 3 συχνότερες ασθένειες άλλων περιοχών της Ελλάδος. Δείχνουν χαμηλή συχνότητα ανεπάρκειας: γλυκόζο - 6 - φωσφορικής αφυδρογονάσης (G6PD), δρεπανοκυτταρικής και μεσογειακής αναιμίας (12). Εξηγείται το αποτέλεσμα αυτό από το γεγονός ότι επί χιλιετίες ζούσαν απομονωμένοι σε περιοχές δίχως ελονοσία, δηλαδή στα ψηλά βουνά. - Η επιστήμη της Γενετικής και Μοριακής βιολογίας αποκάλυψε την πλήρη χαρτογράφηση του χρωμογονιδιώματος του ανθρώπινου DNA με μεθόδους αλάνθαστους. Είκοσι οκτώ πανεπιστήμια Ευρωπαϊκά με την αιγίδα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και τη συμμετοχή του τμήματος Γενετικής και Μοριακής Βιολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υπό τον καθηγητή κ. Τριανταφυλλίδη, απέδειξαν ότι οι σημερινοί κάτοικοι της Ελλάδας είναι απ’ ευθείας απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων και μάλιστα; Ότι: Το μιτοχονδριακό DNA των Ελλήνων, που είναι αυτό, το οποίο κληροδοτείται από τη μητέρα στο παιδί, σε ποσοστό 70%, ανάγεται σε αυτόχθονες πληθυσμούς της παλαιολιθικής εποχής. Το δε υπόλοιπο 30% σε νεολιθική (περί το 3.000 π.Χ.). Στις 8/12/2000 δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή»: «Το DNA μας «δονείται» σε… ρυθμούς της Ανατολής». (Είναι ειρωνικός τίτλος της δημοσιογράφου, όπου εξηγείται ότι οι μακρόχρονοι δεσμοί των Ελλήνων με τις περιοχές της Εγγύς Ανατολής αποτυπώνονται στα γονίδια των σημερινών κατοίκων της Εγγύς Ανατολής λόγω μετακινήσεως των Ελλήνων προς τις περιοχές αυτές επί 75.000 χρόνια. Η γονιδιακή ροή των Ελλήνων ως την Ινδία εξηγεί την κατάκτηση ως εκεί των Ελλήνων επί Διονύσου και Μεγάλου Αλεξάνδρου. - Στον «Ταχυδρόμο» τις 2/4/2005 υπήρξε άρθρο του κ. Ρ. Τσουλέα με τίτλο: «Η Βιολογία συναντά την Ιστορία», που αφορά τις μητρικές γραμμές, αλλά και χρωμόσωμα Υ, που χαρακτηρίζει τους άνδρες, περιέχει αλληλουχίες του γενετικού υλικού (του DNA), οι οποίες - αν δεν συμβεί μετάλλαξη - κληροδοτούνται αμετάβλητες από τον πατέρα στον γιό, από γενιά σε γενιά, δημιουργώντας πατρικές γραμμές, που μπορούν να αναλυθούν για να βρεθεί από πού προέρχονται. - Η ιδέα γεννήθηκε το 1997 για να ιχνηλατηθεί η πορεία ανθρώπων παλαιολιθικής και νεολιθικής εποχής από τα βάθη της Ασίας ως το Δούναβη. Η Σιλβάνα Σανταχιάρα του Πανεπιστημίου της Παβίας και ο Πίτερ Άντερχιλ του Πανεπιστημίου του Στάνφορτ ανέλαβαν το συντονισμό και την εύρεση χρηματοδότη. Προστέθηκαν ειδικοί από άλλα 5 εργαστήρια γενετικής (από Βαγδάτη ως τη Μόσχα) και ανέλαβαν αναλύσεις αίματος εθελοντών (2.400 άνδρες 24 χωρών).
http://www.xirafi.gr/xiraf
